Translate

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Κουραμπιέδες με φουντούκια και επικάλυψη σοκολάτας





Αντί αμύγδαλα βάλαμε φουντούκια. Κι αντί για άχνη βάλαμε κουβερτούρα, μαύρη, ανακατεμένη με άσπρη. Μεταμορφώσαμε έτσι τους φετινούς κουραμπιέδες για να μπορέσουν να σταθούν στο ύψος του καλλιτεχνικού Σχολείου Ηρακλείου για το οποίο προορίζονται αύριο. Η τάξη της κόρης μου έχει πάρτι και σκέφτηκε  πως αυτοί οι κουραμπιέδες θα το συνοδεύσουν υπέροχα!

Υλικά

1 βιταμ
120 γρ φουντούκια ελαφρώς καβρουντισμένα
μισό φλ. ζάχαρη
1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
2 κρόκους
1 βανίλια
1 σφινάκι κονιάκ
1 κιλό αλεύρι γ.ο.χ

Διαδικασία

Σπάμε τα μισά φουντούκια τα υπόλοιπα θα τα βάλουμε στη ζύμη ολόκληρα λίγο αργότερα, Τώρα τ αφήνουμε στην άκρη για λίγο. 













Χτυπάμε το βιτάμ το οποίο έιναι σε θερμοκρασία δωματίου, μαζί με τη ζάχαρη και τους κρόκους.








Ρίχνουμε και το αλεύρι λίγο λίγο κοσκινίζοντας το.












Η ζύμη να είναι σκληρή












Γιατί θέλουμε να της δώσουμε διάφορα σχήματα







Εμείς δώσαμε σχήμα καρδιάς.











Σε μπεν μαρί λιώνουμε τις σοκολάτες. Από 100 γραμμάρια το κάθε είδος φτάνει.



Μόλις λιώσει ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα
2 κ.σ. βιτάμ









Μπορούμε να τους βουτήξουμε εντελώς μέσα στην σοκολάτα αλλά εμείς θέλαμε να είναι μόνο ο μισός με σοκολάτα! Και τα κορίτσια τους έφτιαξαν έτσι.



















Αυτούς που κράτησα για μας τους πασπάλισα με άχνη ζάχαρη! Απλά καταπληκτικοί!!





Γίνονται περίπου 60 κομμάτια
θέλουν ψήσιμο 20 λεπτά σε μέτριο φούρνο. (160-170 βαθμούς Κελσίου)

Την άχνη την βάζουμε ενώ είναι ακόμη ζεστή. Αλλιώς δεν κολλάει!!


Μαρμελάδα ακτινίδιο με ίχνη πορτοκαλιού
















Τα ακτινίδια δεν είναι και το πιο εύκολο φρούτο εδώ που τα λέμε...
Εκτός από τις αλλεργίες που ίσως προκαλούν σε κάποιους, όταν δεν είναι εντελώς ώριμα είναι τόσο ξινά, που ακόμη και  όσοι προτιμούν τις ξινές γεύσεις είναι αδύνατον να τ απολαύσουν.

Εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία! Μου αρέσουν οι ξινές γεύσεις, αλλά τ ακτινίδια τα προτιμώ γινωμένα και ζουμερά!
Προσφάτως ανακάλυψα πως αγίνωτα κάνουν υπέροχη μαρμελάδα.
Κι όταν βρέθηκα με 2-3 τσάντες ξέχειλες  ακτινίδια στο σπίτι, αποφάσισα να την φτιάξω!

Δείτε πως






Υλικά

40 ακτινίδια
3 πορτοκάλια ξυσμένα περιμετρικά
1,5 κιλό ζάχαρη

Ένα κρασοπότηρο νερό


Διαδικασία


Καθαρίζουμε τα ακτινίδια














Τα κόβουμε στη μέση










Ξύνουμε επιφανειακά τα πορτοκάλια



Τα κόβουμε φέτες
Τα βάζουμε σε κατσαρόλα και ρίχνουμε τη ζάχαρη








Ανακατεύουμε να πάει παντού
Τη βάζουμε στη φωτιά μέχρι να πάρει μια βράση









Σ αυτή τη φάση σβήνουμε την κουζίνα και αφήνουμε τα φρούτα να κατεβάσουν όλα τους τα υγρά και να ανακατευτούν οι γεύσεις τους







Την επόμενη μέρα  τα βράζουμε για 10 λεπτά ακόμη
Τα πολτοποιούμε με το ραβδομίξερ και σβήνουμε τη φωτιά


Για να βεβαιωθούμε αν είναι εντάξει η πυκνότητα της ή θέλει κι άλλο βράσιμο, βάζουμε λιγάκι σ ένα πιάτο και σκαλίζουμε  ένα μικρό αυλάκι. Αν ενωθεί θέλει κι άλλο βράσιμο.



Βάζουμε τη μαρμελάδα στα βάζα ενώ είναι καυτή και γυρίζουμε τα βάζα ανάποδα ώστε να επιτύχουμε την αποστείρωση τους.









Είναι καταπληκτική μαρμελάδα για το πρωινό, για να βάλεις μια κουταλιά στο γιαούρτι,
Για να φτιάξεις μπισκότα και άλλα πολλά!

Καλή επιτυχία! 

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Algae and Seaweed in Europe



Μην παραξενεύεστε! Είναι ένα άρθρο που γράφω για μια εργασία στο erasmus House! Για όποιον δεν ξέρει αγγλικά αναφέρεται στα φύκη και τις δυνατότητες χρήσης τους οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν πραγματικά μια καλή πηγή εσόδων.  Αφήστε που είναι επίσης ένα νοστιμότατο και υγιεινότατο πιάτο. 


Recently, I read an article about Algae, as the simplest and oldest known form on earth and as source of financial development.
Thus, I decided to conduct some research on the internet about the use of algae across Europe and I was surprised at my discoveries. It was fascinating to discover that there were not many papers written in Greek about this topic. Globally, Greece is known for its beaches, and so, it seemed odd that there was not a lot of information concerning algae.
European waters are filled with thousands of seaweed and algae and some of them are edible while others seem useful as energy sources or to be used in beauty products.    Furthermore, algae acts as an active ingredient in food and that is why it is ideal for our well–being.    In addition, using the same logic, algae should be a valuable ingredient and source of energy for animal nutrition.
Nevertheless, even with its abundance in European seas, it seems that countries are not unified in their research on it, and therefore, there are no cohesive ideas throughout Europe concerning this topic.  
For example, the use of algae in Crete, the 5th largest island in the Mediterranean is virtually non-existent.  With its abundance in Crete, it seems that the general attitude toward that plant is as something completely useless, and in fact, annoying to humans. This attitude persists as in the summer, when people are ready to swim in Cretan beaches, algae makes it difficult to swim to the bottom of the sea.  
However, in Chania prefecture, which is located in Western Crete, algae is a gourmet dish in several seaside taverns, although many are still unaware of this.  Only certain natives know how to appropriately prepare this delicious dish.  As my friend Eleni from Chania explained, one gathers algae early in the morning, and then boils it for several minutes in water.  She further explained that algae can be quite delicious if treated like a salad, and served with olive oil and lemon.  
All European waters are filled with algae and in a country, such as Ireland, it has served as a great source of business. Upon conducting my research, I believe that there should be further discussion and an exchange of ideas among Europeans concerning algae its various uses across our continent.  Perhaps the Erasmus program could help make this issue more public through each country’s education system.  Finally, further exploration into Algae and its uses could pose as an economic and profitable business solution to the European financial crisis.


 Maria Melessanaki

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Σοκολατένια μπισκότα με chia

Αυτά τα μπισκότα....
Δηλαδή δεν τα λες κι ακριβώς μπισκότα... Αφού βούτυρο δεν έχουν, ζάχαρη δεν έχουν, αυγά δεν έχουν, ούτε καν αλεύρι δεν έχουν...
Και τότε τι έχουν;
Καταπληκτική γεύση, υπέροχη μαλακή υφή, αν δεν σου ροδίσουν όπως εμένα έχουν και ασυναγώνιστο παρουσιαστικό... Α να μην το ξεχάσω... και σταγόνες σοκολάτας που τα κάνουν απολαυστικά!



Υλικά

2 φλ. καρυδόψυχα ανακατεμένη με αμύγδαλα
1 φλ σταφίδα
1 φλ χουρμάδες χωρίς κουκούτσι
μισή φλ σταγόνες σοκολάτας
μια τσιμπιά αλάτι
1 βανίλια και 1 κ.γ σόδα
3 κ.σ. ανακατεμένο λιναρόσπορο και chia μουλιασμένα σε μισή φλ. νερό.
1 φύλλο λαδόκολλα.

Διαδικασία



Πρώτη κίνηση να βάλουμε το λιναρόσπορο
και την chia  στο νερό και να τ αφήσουμε εκεί
για μισή ώρα περίπου.  Το νερό γίνεται ζελές και είναι αυτό που θα αντικαταστήσει τα αυγά στο μπισκότο μας.  Γευστικά βέβαια η chia  δεν έχει καμία σχέση με το αυγό...
Ούτε και ο λιναρόσπορος. Απλά ο ζελές που παράγεται έχει μια φυσική πηκτίνη που βοηθά στην ένωση των υλικών του μίγματος.





Ψιλοκόβουμε τους χουρμάδες και τους ανακατεύουμε με τις σταφίδες. Όλα μαζί τα χτυπάμε στο μούλτι.







Χτυπάμε και τα καρύδια και τ ανακατεύουμε όλα μαζί. Προσθέτοντας και τις σταγόνες της σοκολάτας.





Η ζύμη είναι πολύ αφράτη και ίσως κολλάει στα χέρια. Με βρεγμένα χέρια όμως γίνονται άνετα τα μπισκότα της φωτογραφίας και χωρίς να κολλάει.





Ψήστε τα, σε προθερμασμένο φούρνο,  στους 170 βαθμούς.  μόνο για 15 λεπτά.

Εγώ τα άφησα 20 και μου ροδίσανε λίγο πιο πολύ από όσο έπρεπε.


Παρόλα αυτά δεν χάλασε η γεύση τους, η οποία είναι πολύ γεμάτη. Ειλικρινά τα συγκεκριμένα μπισκότα δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από τα σοκολατένια που έχουν βούτυρο και αλεύρι! 


Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Πατατόπιτα με τυριά

Η πατατόπιτα δεν ήταν από τις αγαπημένες μου πίτες αλλά δοκιμάζοντας αυτήν εδώ άλλαξα γνώμη! Είναι φανταστική!

Θέλει μια διαδικασία με τα φύλλα και τον τρόπο που τα στρώνεις αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει. Η ίδια συνταγή γίνεται και με κιμά... Άλλη κατάσταση...

Υλικά 

3 πατάτες βρασμένες πολύ καλά
2 κρεμμύδια μεγάλα
1 πακέτο φύλλο κρούστας
πιπέρι, ρίγανη, κουρκουμάς αλάτι
ξυσμένα τυριά γκούντα, μοτσαρέλα κι ένταμ
2 αυγά
2 κεσεδάκια γιαούρτι
ελαιόλαδο


Διαδικασία

 ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια
και κόβουμε τις βρασμένες πατάτες








Τσιγαρίζω το κρεμμύδι και προσθέτω τις πατάτες, τα μπαχαρικά και τα τυριά



 σε ένα μπολ χτυπάμε ένα κεσεδάκι γιαούρτι, με ένα αυγό και μισο κρασοπότηρο λάδι
προσθέτουμε και άλλο μισό κρασοπότηρο νερό







Μ αυτό βρέχουμε τα φύλλα. Όλες τις στρώσεις.



















Απλώνω και τον πουρέ της πατάτας σε κομματάκια, όπως την φωτογραφία










Κάνω το ίδιο σε όλες τις στρώσεις μέχρι να τελειώσουν όλα τα υλικά















Στο τέλος φτιάχνουμε ένα ίδιο με το προηγούμενο μείγμα (γιαούρτι, αυγό λάδι νερό) και το περιχύνουμε από πάνω.






Το κόβουμε και τέλος το πασπαλίζουμε με σουσάμι.



Θέλει 50 λεπτά ψήσιμο στους 170 βαθμούς 
Έτοιμη!




Καλή όρεξη! 



Την ιδέα την πήρα από δω: Αν και αλλαγμένη,  η βασική συνταγή είναι ίδια.  Καλή επιτυχία!! 

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Κριτσίνια με πράσο και τυρί



Τα κριτσίνια είναι πολύ βολικά. Μπορούν άνετα να αποτελέσουν μέρος ενός χορταστικού σνακ αλλά μπορούν να συνοδέψουν κάλλιστα και τον μεζέ της ρακής ή ένα λιτό γεύμα οποιαδήποτε ώρα!
Όταν έχουν κι άλλα υλικά όμως, όπως καρότο ή πράσο ή τυρί γίνονται ακόμη πιο πικάντικα και στέκονται άνετα και μόνα τους!
Ενθουσιάστηκα με τα κριτσίνια λιαστής ντομάτα και μαύρης ελιάς  που έφερε προχθές στην εκδρομή η συνάδελφός μου η Βίκυ και είπα να πειραματιστώ σήμερα με δυο άλλα υλικά! Το πράσο και το τυρί! Δεν φαντάζεστε πόσο όμορφα μυρίζουν και πόσο νόστιμα είναι!!



Υλικά

5 πράσα
λίγο αλάτι και πιπέρι
1 φλιτζάνι ανάμεικτα τυριά (γκούντα, έμενταλ,πεκορίνο)
2 φλιτζάνια αλεύρι κίτρινο )για χωριάτικο ψωμί)
1κ.γ baking powder
περίπου 2 φλιτζάνια ολικής αλέσεως
1 σφινάκι ξύδι  λευκό ή ρακί
μιάμιση φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι χλιαρό νερό
1 χούφτα ηλιόσπορους
1 χούφτα σουσάμι
1 χούφτα σουσάμι

Διαδικασία

Αρχικά πλένουμε με προσοχή τα πράσα και τα  ψιλοκόβουμε. Τα  σοτάρουμε  με λίγο ελαιόλαδο. Για να μαλακώσουν τους έβαλα ενώ έβραζαν λίγο ζωμό από ένα κύβο.  Μόλις μαλακώσουν τα στραγγίζουμε καλά και τα αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς.




Σε μεγάλο μπολ βάζουμε το ελαιόλαδο, το νερό και το baking powder, το ξύδι  







Μόλις κρυώσουν τα πράσα τα ανακατεύω με τα τυριά









Τα ρίχνω μέσα στο μπολ με το λάδι και το νερό.








Ρίχνω και τα αλεύρια και τα σπόρια τα οποία τα έχω χτυπήσει ελαφριά στο μούλτι.



το αλάτι το πιπέρι







Ανακατεύουμε τα υλικά όλα μαζί και έτοιμη η ζύμη μας. Δεν το παρακάνουμε με το αλεύρι. Αρκεί να μην κολλάει στα χέρια.



Την αφήνουμε να ξεκουραστεί!
Κι αμέσως μετά φτιάχνουμε  μεγάλα κορδόνια και τα ψήνουμε μέχρι να ροδίσουν αλλά όχι πολύ! Περίπου 20 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο, πάνω κάτω 170 βαθμούς.  Αν είναι μαλακά, θα τα φουρνίσουμε λίγο πιο μετά για να γίνουν όσο τραγανά τα θέλουμε.

Έτοιμα!